ഞാന്
യൗവനത്തില്
കൊഴിഞ്ഞ
ഒരു പച്ചില
അവള്
പ്രണയമാം
പ്രളയത്തില്
ഒലിച്ചുപോയ
ഒരു മാന്കുട്ടി
കവിത
മൗനം
അലറ്ച്ചയായ്
പ്രതിധ്വനിക്കുന്ന
ഒരു തീരം
വീട്
രക്ഷപ്പെടാനാവാത്ത
ഒരു ചുഴി
ഈ മരണം
ജയിച്ച
യുദ്ധത്തിനു ശേഷം
മുറിവ് കെട്ടുന്നത് പോലെ
ഒരു സുഖം
ഇത്
അന്ത്യമൊഴി
No comments:
Post a Comment
നിങ്ങള് എന്ത് പറയുന്നു എന്നറിയാന് താല്പര്യമുണ്ട്